Persberichten
De Zingende toren: Uniek project van glas en thermisch verzinkt staal 24 jun 2009
De belangrijkste materialen, waaruit het unieke project De Zingende Toren is samengesteld, zijn glas en thermisch verzinkt staal. De Zingende Toren, een schepping van glaskunstenaar en architect Bernard Heesen, is zowel een opvallend beeldend kunstwerk als een bijzonder muziekinstrument. De toren is verrezen op de Cultuurcampus in Vleutweide, de grootste woonwijk in de Utrechtse stadsuitbreiding Leidsche Rijn.
De Zingende Toren is een 30 meter hoge constructie, waarin vijftig kristallen klokken, vijftig kristallen klankschalen en 750 glazen bollen zijn opgehangen. Het samenstel van klankschalen en klokken waarvan de grootste 25 kg wegen, fungeert als een uniek carillon.
Het klokkenspel heeft een bereik van vier octaven. Nadat de klokken waren geblazen, werden deze door nauwkeurig bijslijpen op de juiste toonhoogte gebracht, hetgeen tot een bijzondere klankkleur heeft geleid. De vrij gevormde klankschalen hebben geen nabewerking ondergaan.
Constructie
De toren bestaat in de kern uit een metalen draagrooster, waarin de gekleurde glazen elementen (klokken en klankschalen) zijn opgehangen.
De toren is ter plaatse opgebouwd uit een aantal geprefabriceerde onderdelen van thermisch verzinkt staal. De toren bestaat uit een aantal op elkaar geplaatste delen, die elk worden gevormd door drie thermisch verzinkt stalen staanders, waarop een thermisch verzinkt stalen ring is geplaatst. Rondom werd vervolgens een in segmenten uitgevoerde bekleding aangebracht. Tegen de bekleding werden de blauwgekleurde glazen bollen bevestigd. Tenslotte werd het carillon in de toren opgehangen.
Door de toepassing van thermisch verzinken als oppervlaktebehandeling is de aan atmosferische invloeden blootgestelde dragende constructie, optimaal beschermd tegen corrosie, zodat een lange levensduur is verzekerd. Van belang is daarnaast, dat de thermisch verzinkt stalen delen nauwelijks of geen onderhoud vergen.
De klokken van De Zingende Toren kunnen met een klavier worden bespeeld en worden via een computer aangestuurd. Om te voorkomen, dat de toren ontsierd zou worden door een netwerk van metalen draden als verbinding met de glazen klokken, is gekozen voor elektronische aansturing.
Het geavanceerde draadloze systeem maakt gebruik van kleine servomotoren. Het gekozen systeem maakt het mogelijk, dat de beiaardier niet in de toren behoeft te klimmen, maar de beiaard op de begane grond kan bedienen. Het carillon en de ongestemde klankschalen kunnen zowel afzonderlijk als in samenhang worden bespeeld.
De Zingende Toren werd in het kader van de zogenaamde 1,5%-regeling voor kunstopdrachten in Leidsche Rijn gebouwd in opdracht van de afdeling Culturele Zaken van de gemeente Utrecht.